Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće

Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće je móžnosć wužiwanja datoweje banki hornjoserbskich frazeologizmow, kotraž bě zakład za wudaće Hornjoserbskeho frazeologiskeho słownika w ćišću: Ivčenko, Anatolij; Wölke, Sonja: Hornjoserbski frazeologiski słownik / Obersorbisches phraseologisches Wörterbuch / Верхнелужицкий фразеологический словарь, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 2004, 572 S.
Zestajerka a hladarka datoweje banki je dr. Sonja Wölkowa (Serbski institut)

pytanje po spočatnikach

ducha ‹dušu› pušćić ‹spušćić› [něchtó pušći ‹spušći› ducha ‹dušu›]
`wumrěć´ | `sterben´ seinen Geist aufgeben

Wörterbuchbelege

duch (s)pušćić (Kral 80); ducha (s)pušćić (Jakubaš 97); dušu pušćić, wudychnyć (NHS 1, 140)

přikłady z literatury

A słónco z mróčelow so jasne łušći -- móc Jězus hrabny k poslednjemu słowu a juskny: "Dokonjane je!" a hłowu doprědka nachiliwši, ducha pušći. (Ćišinski, ZSĆ 4, 370) Prjedy hač běše knjez lěkar dóšoł, běše Jurij doćerpił a ducha spušćił. (Hronow 115) "Radšo chcu ducha spušćić ...", wona brigaděrej wuzna, kotryž pak so docyła njehnuty pokaza a ju nawopak chětro wuswari. (Ludźo a mysle 76) By dźowka k ruce njebyła, bych dawno dušu spušćiła! (Zejler, ZS 3, 190) Hdyž stotnik, kiž před nim steješe, widźeše, zo tak wołajo dušu spušći, rjekny: Woprawdźe, tónle čłowjek bě Syn Boži. (NZ Mark 15,39)

wróćo